در پهنه ی زمان و مکان اگر بخواهم بگردم،
کسی را بیابم که رابطه من و او عشق باشد،
نه الان، نه فقط در یک نقطه، در همه جا و همه وقت فقط علی را می یابم
که این چنین بر او عشق بورزم و رابطه من و او بر پایه ی عشق پاک باشد!
دل اگر خداشناسی، همه در رخ علی بین
به علی شناختم من، به خدا قسم خدا را
خدایا!... نفس های من هیچ نیستند؛ به جز شمارش معکوس دیدار من و تو... در این جا هیچ خبری نیست
دیگر نه آدم،
آن آدم است و نه حوا،
آن حوا
من و تو زاده ی کدامین دو نخستینیم
که نه بوی آدمیت داریم و
نه هوس حوا. . . ؟!
بروزم